Czym świecki pogrzeb różni się od katolickiego?
Większości osobom ceremonia pogrzebowa kojarzy się z przeżyciem mistycznym, silnie religijnym. Coraz częściej wybieranym sposobem na ostatnie pożegnanie jest dziś pogrzeb świecki, który z założenia ma być całkowicie pozbawiony elementów wyznaniowych. Jego celem jest zgromadzenie najbliższych niezależnie od wiary i zwyczajów. Pogrzeb świecki skupia się w większej mierze nie na samej śmierci, ale na dokonaniach i życiu zmarłej osoby.
Jeśli chodzi o przygotowanie ceremonii, największy wpływ ma rodzina zmarłego. Ważne jest jednak, aby przestrzegać obowiązujących reguł prawnych i zasad etyki. W pogrzebach katolickich ogromne znaczenie ma ksiądz. Pochówek świecki prowadzi tak zwany Mistrz Ceremonii. Ten ubrany jest w togę lub garnitur. Nie wygłasza katolickich modlitw, ale mowę pożegnalną. Jest to bardziej osobisty niż w katolicyzmie etap pogrzebu. Co ważne, podczas ceremonii świeckiej nie wykorzystuje się żadnych przedmiotów i akcesoriów religijnych, takich jak krzyże.
W jaki sposób przebiega świecka ceremonia pogrzebowa?
Pierwszym etapem świeckiego pogrzebu jest pożegnanie zmarłego w domu pogrzebowym. Tam rodzina i przyjaciele mogą w spokoju i ciszy kontemplować, ale również duchowo przygotować się do ostatniej drogi zmarłego. Ceremonie pogrzebowe, które przygotowuje nasz zakład pogrzebowy, odbywają się z zachowaniem należytego szacunku dla oczekiwań rodziny.
Po pożegnaniu następuje przejazd trumny karawanem w miejsce pochówku. Ta część jest podobna do pogrzebów katolickich, jednak często towarzyszy jej odtwarzanie muzyki, klasycznej, sakralnej lub ulubionej dla osoby, która zmarła. Pochód otwiera Mistrz Ceremonii, który stanowi odpowiednik księdza.
Najważniejszym elementem pogrzebu świeckiego jest mowa pożegnalna. Odbywa się już na miejscu pochówku lub wcześniej, w zależności od tego, jakie są życzenia najbliższych. Mowa pogrzebowa skupia się na osobie zmarłej, a nie na religii i śmierci – w przeciwieństwie do tej, która jest wygłaszana w katolicyzmie. Mistrz Ceremonii mówi o tym, jaki był zmarły, jakie były jego osiągnięcia, marzenia lub plany. Na sam koniec trumna zostaje złożona do grobu.