Śmierć a organy

Wiele osób rozmyślając o śmierci, bierze pod uwagę możliwość oddania organów do przeszczepu. Jest to metoda, która pozwala na uratowanie życia i zdrowia osoby chorej, która potrzebuje zdrowego narządu. Taka postawa jest bardzo szlachetna, ponieważ dzięki tej decyzji można uratować nawet kilka ludzkich żyć. W jakich przypadkach jest to możliwe i czy rodzina musi wyrazić na to zgodę? Czy zmarły musi wyrazić taką wolę za życia?

Dlaczego warto pomyśleć za życia o wyrażeniu chęci oddania organów do przeszczepu po śmierci? 

Wiele osób ma pewne przemyślenia dotyczące śmierci. Niektórzy przekazują bliskim informację dotyczącą tego, czy woleliby być pochowani w tradycyjnej trumnie, czy może rodzina ma zamówić usługę kremacji zwłok. Jednak oprócz tego warto również przemyśleć kwestię wykorzystania organów do przeszczepów. Czasami zdarza się tak, że rodzina jest temu przeciwna.

Właśnie dlatego dobrze za życia przekazać bliskim tę informację i wytłumaczyć im, jaka jest przyczyna podjęcia takiej decyzji. Dobrym rozwiązaniem jest również podpisanie oświadczenia woli, które jest wiążącą informacją dla osób trzecich. Nie każdy wie, że jeżeli zmarły za życia nie wyraził sprzeciwu co do przekazania organów do przeszczepu, z formalnego punktu widzenia wyraża na to domniemaną zgodę.

Czy lekarze muszą skontaktować się z rodziną zmarłego przed pobraniem narządów? 

Mimo tego, że formalnie każda zmarła osoba, która za życia nie wyraziła sprzeciwu, może być uznana za potencjalnego dawcę narządów i tkanek, to lekarze zwykle kontaktują się w tej sprawie z rodziną. Taki kontakt ma na celu przede wszystkim poinformowanie o śmierci i konieczności organizacji transportu zwłok czy dopełnienia formalności związanych z pochówkiem.

Oprócz tego w takiej sytuacji lekarze pytają również, czy zmarły nie wyraził za życia ustnego sprzeciwu dotyczącego pobrania narządów. Co więcej, jeżeli zmarły spisał swoją wolę, lekarze również muszą zaakceptować jego decyzję. Jeśli nie ma przeciwwskazań, to medycy mogą pobrać od zmarłego narządy – serce, wątrobę, trzustkę, płuca, nerki czy jelito. Zmarły może być również dawcą tkanek, czyli skóry, rogówki, tkanki kostnej, zastawki serca czy naczyń krwionośnych. Decyzja o zostaniu dawcą może uratować nawet osiem ludzkich żyć.