Na czym polega proces naturalnej mumifikacji?

Proces mumifikacji kojarzony jest zazwyczaj z celowym przygotowywaniem i zabezpieczaniem ciała zmarłego. Uczeni odkryli jednakże, że istnieją przypadki, gdy zwłoki ulegają tzw. samoczynnemu strupieszczeniu. Proces ten nazywany również naturalną mumifikacją, która zachodzi w specyficznych warunkach środowiskowych, gdzie ciało zmarłego wystawione jest na działanie suchego powietrza. Ważne są także warunki termiczne – niższa temperatura jest jednym z czynników hamujących rozwój bakterii gnilnych.

Jak przebiega naturalna mumifikacja ciała zmarłego?

Samoczynna mumifikacja zachodzi wtedy, gdy dochodzi do szybkiej utraty wody z powłok skórnych i ciała zmarłego. Warto pamiętać, że zwłoki ulegają strupieszczeniu wyłącznie w specyficznych warunkach otoczenia. Niska wilgotność powietrza sprawia, że skóra nieboszczyka staje się twarda, nabiera również szarego lub brązowego koloru. Narządy zmarłego ulegają skurczeniu, a jego ciało staje lekkie i wysuszone. Proces naturalnej mumifikacji zachodzi w piaskach pustyni, torfowiskach, lodzie i popiele wulkanicznym. Obecnie w celu zabezpieczenia zwłok przed rozkładem wykonuje się balsamowanie, które przeprowadza się w zakładach pogrzebowych świadczących kompleksowe usługi funeralne.

Tanatopraksja, czyli balsamowanie zwłok

Balsamowanie zwłok, czyli tanatopraksja to zabieg, który polega na wprowadzeniu do tętnic zmarłego specjalnego preparatu pozwalającego zahamować rozwój bakterii gnilnych. Podobnie jak mumifikacja naturalna, tanatopraksja umożliwia zabezpieczenie zwłok przed rozkładem, a nawet usunięcie powstałych już zmian pośmiertnych. Przeprowadza się ją zazwyczaj przed transportem ciała na dalekie odległości, a także przed wystawieniem na widok publiczny zmarłego spoczywającego w otwartej trumnie.