Jak chowano zmarłych w neolicie?

Śmierć bliskiej osoby to wyjątkowo trudny czas dla rodziny i przyjaciół. W związku z emocjami, które towarzyszą tej przykrej sytuacji, mało kto zwraca uwagę na to, z jakimi tradycjami wiąże się pochówek.  Uroczysta msza w kościele albo przemowa w przypadku pogrzebu świeckiego to nieodłączne elementy tego wyjątkowego dnia. Warto również dowiedzieć się, jak wyglądał obrządek pogrzebowy u naszych przodków. W dzisiejszym wpisie opowiemy, jak wyglądał pochówek w neolicie.

Jakie ofiary składano, organizując pogrzeb w neolicie? 

Zwyczaje związane z organizacją pogrzebów zmieniały się na przestrzeni lat. Dziś bliscy zmarłego organizują kremację zwłok lub kupują trumnę i wykupują miejsce na cmentarzu. Wśród ludności w neolicie panowały zupełnie inne zwyczaje. W tym okresie składano ofiary dla bóstw związanych z wodą i bagnami. Wspomnianymi darami najczęściej były wyroby z kamienia i drewna, naczynia albo zwierzęta. Zdarzało się również, że tamtejsza ludność składała w ofierze ludzi. Dary były najczęściej składane przy bagnach i jeziorach. Czasami również umieszczano je przy drewnianych pomostach.

Jak grzebano zmarłych w neolicie? 

W dzisiejszych czasach rodzina zmarłego, która decyduje się na pochówek w trumnie, chowa zmarłego w pozycji leżącej. Co ciekawe, we wczesnej fazie kultury neolitu zmarłych chowano w pozycji wyprostowanej. Czasami chowano ich indywidualnie, a czasami zbiorowo. Sposób pochówku również różnił się od dzisiejszego. Dzięki ziemi i kamieniom usypywano wówczas ogromne kopce. Miały aż sto metrów długości, a do tego około trzech metrów szerokości i wysokości. Ich kształt nie był jednolity – najczęściej zdarzało się, że były prostokątne, jednak można było spotkać również owalne, trapezowe czy koliste kopce.

Znalezione po latach szczątki z tamtego okresu świadczą o tym, że zwłoki najprawdopodobniej były krępowane, a oprócz tego odcinano im głowy. Takie praktyki najprawdopodobniej wynikały z ówczesnych wierzeń i rytuałów, które im towarzyszyły. Eneolityczną kulturę pucharów dzwonowatych charakteryzują z kolei pochówki, podczas których kobiety układano na prawym boku, mocno podkurczano im nogi, a dłonie układano w okolicach twarzy, natomiast mężczyzn na lewym boku.